nieraz mam ochote cie zabrac z tego swiata

nieraz tak lubię

wyjąc cie nieśmiało

z tych dziwnych zakamarków

nie otwierając oczu

obejrzeć cie całą

porozmawiać

nie otwierając ust

dotknąć nie-dotykając

a potem schowam cie pod kloszem

zaniosę gdzieś w głąb mojego serca

czekaj tam Różo cierpliwie

aż zbuduje nam nową szklarnie











ten blog jest coraz bardziej nudny i tendencyjny xd

wymyślając samego siebie

dzisiaj pocztą

przyszły do mnie nowe dzwonki

i kilka nowych masek 

czapka z uszami osła

laska z głową kruka

nic tylko usiąść przed lustrem

nałożyć na twarz biel ołowianą

bo po co żyć długo 

jeszcze kilka spiral 

ze dwa kiery i piki

nieważne 

niech publiczność klaszcze

o tak.. 

mam świetna zabawę 

wymyślając samego siebie

przepis na obawe

dwie lewe nogi

czworo jakiś oczu

kilka zdechłych ryb

garnek wstydu i kurzu

i..

tak z pół metra słońca

tak z siedem kropel żalu

tak z kilka kroków na oślep 

tak z kilkanaście westchnień

to..

powinno wystarczyć

żeby zniszczyć

albo

żeby stworzyć